Slechts in 37 procent van de gezinnen met pasgeboren kinderen die Kind en Gezin in de Vlaamse rand begeleidt, wordt Nederlands gesproken...

Dit alarmerende cijfer vraagt meer dan ooit voor een krachtlijnig Vlaams beleid in onze regio. Het is nu éénmaal een feit dat dat de Vlaamse rand rond Brussel steeds meer "ontnederlandst". Dit blijkt uit recent onderzoek (26 april 2012) van de Studiedienst van de Vlaamse regering.

Vlaams minister voor de Vlaamse Rand Geert Bourgeois beklemtoont weliswaar dat een dergelijke instroom van anderstaligen geen afbreuk mag doen aan het Nederlandstalig karakter van de rand, ook in alle gemeentes dient een consequent Vlaams beleid gevoerd te worden.

Cijfers liegen niet

Op 1 januari 2011 woonden in de Vlaamse rand 108.000 personen van vreemde herkomst, samen goed voor 114 nationaliteiten. Dat is 27 procent van de totale bevolking. In vergelijking met 1991 is er procentueel sprake van een verdubbeling. "Deze evolutie heeft alles te maken met de nabijheid van Brussel, waar 61,6 procent van vreemde afkomst is", stelt Geert Bourgeois. De binnenlandse instroom in de rand, vooral vanuit de hoofdstad, is volgens de studie twee keer zo belangrijk dan de buitenlandse.

Deze evolutie heeft consequenties voor het taalgebruik in de rand. Maar liefst 28 procent van de leerlingen in het Nederlandstalig onderwijs spreekt thuis geen Nederlands. Daarnaast is 7 procent van de leerlingen in het basisonderwijs en 5 procent in het secundair onderwijs van niet-Belgische afkomst. Dit verklaart voor een deel dat slechts in 37 procent van de gezinnen met pasgeboren kinderen die Kind en Gezin begeleidt ‘Nederlands’ gesproken wordt... 33 procent spreekt Frans en nog eens 30 procent een andere taal.

 Uit cijfers van de VDAB blijkt verder dat bijna de helft van de niet-werkende werkzoekenden (49 procent) uit de Vlaamse rand een taalachterstand Nederlands heeft. Maar liefst 65 procent van de werkzoekenden met een dergelijke taalachterstand heeft Frans als moedertaal. Ik vraag mij oprecht af of het zo moeilijk is om Nederlands te spreken??? Onlangs vertelde een vriend mij die een buitenlandse vrouw via internet had leren kennen dat deze dame eens zij hier kwam wonen bijzonder snel onze moedertaal geleerd heeft waardoor ook zij ACTIEF kan participeren in onze maatschappij. Als zij bijvoorbeeld winkelt of solliciteert. Waar een wil is (en ik heb het niet over Tura), is een weg. Voor sommigen is deze stap blijkbaar eentje te ver (une étape trop loin).

 In Pepingen is de toestand gelukkig nog niet zo dramatisch hoor ik u als lezer wellicht denken, MAAR de verfransing van onze regio is een vaststaand feit en als gemeente moeten wij het Vlaamse karakter behouden en versterken. Wie mij niet gelooft, nodig ik graag uit om enkele handelszaken te bezoeken in Dilbeek of Sint-Pieters-Leeuw waar sommige personeelsleden vaak geen Nederlands meer spreken. En ook rondom het Kasteel van Gaasbeek is de taal van Molière schering en inslag... misschien hebben deze personen het Pajottenland op zijn mooist nog niet echt ontdekt en dat is dan jammer voor hen want alle Pepingse deelgemeentes zijn authentiek en het bezoeken waard. Het Vlaamse karakter dient ook voor onze achterkleinkinderen behouden te worden!